Υπάρχει μία έκφραση που λέει ότι «από τότε που ανακαλύφθηκε το συγγνώμη, χάθηκε το φιλότιμο».
Πόσες φορές σου έχουν ζητήσει συγγνώμη αλλά για σένα ήταν σα να μην άλλαξε κάτι και ο θυμός σου παρέμεινε; Σαν κάτι να έλειπε. Ένιωσες ότι θα ήθελες να είχες ακούσει δυο λόγια ακόμα;
Πολλές είναι οι φορές που προσπαθώντας να ζητήσουμε συγγνώμη ερχόμαστε σε δύσκολη θέση. Δεν είναι εύκολο να παραδεχτούμε ότι έχουμε κάνει λάθος ή ότι έχουμε κάνει κάτι που πλήγωσε τον άλλο. Βαθιά μέσα μας ξέρουμε ότι εμείς «φταίγαμε», παρόλα αυτά μας είναι δύσκολο να το αποδεχτούμε, αρχικά στον εαυτό μας και πόσο μάλλον στον άλλο.
Άκρως βοηθητικό είναι να θυμόμαστε κάτι δεδομένο, ότι μέσα στις σχέσεις μας πάντα θα υπάρχουν διαφωνίες και συγκρούσεις και είτε εμείς είτε ο άλλος μπορεί να νιώσουμε αδικημένοι ή πληγωμένοι. Ο τρόπος που θα διαχειριστούμε την κατάσταση μπορεί είτε να φέρει ακόμα μεγαλύτερη ρήξη είτε να μας κάνει να νιώσουμε ακόμα μεγαλύτερη εγγύτητα και ασφάλεια.
Το «φταίω/φταις» είναι επιφορτισμένο με κριτική, με επίκριση, με αυτομαστίγωμα/μαστίγωμα, γι’ αυτό, επειδή σε κανέναν μας δεν αρέσει να μας μαλώνουν, ίσως χρειάζεται να αντιληφθούμε ότι αυτό που έχει νόημα σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν είναι μαλώσουμε τον εαυτό μας ή τον άλλο, αλλά να αναλάβουμε την ευθύνη μας ή να βοηθήσουμε τον άλλο να αναγνωρίσει και να αναλάβει τη δική του και να προχωρήσουμε σε μια επανορθωτική διαδικασία.
Παρακάτω σας προτείνω κάποιες εκφράσεις για να διευκολυνθείτε στον καινούριο και πιο αποτελεσματικό τρόπο σας να ζητάτε συγγνώμη!
- Σ΄ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο για να μου το επικοινωνήσεις
- Οκ, να τι θα κάνω για να το διορθώσω
- Το εκτιμώ πολύ, που είσαι τόσο υπομονετική/ός μαζί μου
- Τι μπορώ να κάνω για να το διορθώσω;
- Μετανιώνω/στενοχωριέμαι που οι πράξεις/συμπεριφορές κλπ μου σε έκαναν να νιώσεις έτσι.
- Σ΄ευχαριστώ που μου το φωτίζεις/επικοινωνείς αυτό, που/και με κάνεις να καταλάβω πώς νιώθεις.
- Σίγουρα μπορώ να κάνω κάτι γι΄αυτό.
- Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, αλλά να τι μπορώ να κάνω τώρα για να επανορθώσω.
Πάρα πολύ σημαντικό είναι αρχικά να αναγνωρίσετε στον άλλο τα συναισθήματά του και μετά πείτε «συγγνώμη(μπορείτε και να το παραλείψετε), αναλαμβάνω την ευθύνη μου» και συνεχίστε με μία ή συνδυασμό από τις παραπάνω προτάσεις ανάλογα με την περίσταση.
Για παράδειγμα:
“Έχεις πληγωθεί πολύ που… νιώθεις αδικημένος…. (Συγγνώμη) Αναλαμβάνω την ευθύνη μου. Σ΄ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο για να μου το επικοινωνήσεις. Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, όμως σίγουρα μπορώ να κάνω κάτι γι΄αυτό τώρα!” Και περνάμε σε δράση.
Πώς σου ακούγεται το «αναλαμβάνω την ευθύνη μου, συγγνώμη» αντί του «φταίω, συγγνώμη»; Υπάρχει διαφορά ακόμα κι αν δεν είναι εύκολα αντιληπτή (σκέψου πόσα χρόνια ακούς το φταίω/φταις, λογικό να σου είναι πιο οικείο, το έχεις συνηθίσει!)
Ο τρόπος που προτείνω έχει αυτή ακριβώς την έννοια: έχω καταλάβει ότι έχω κάνει λάθος και ως ενήλικας αναλαμβάνω την ευθύνη μου μέσα στη σχέση μας, το επικοινωνώ αυθεντικά (και όχι χειριστικά) στον άλλο που τον αφορά και προσπαθώ να κάνω κάτι για να επανορθώσω επειδή πραγματικά μου είναι σημαντική αυτή η σχέση και αυτός ο άνθρωπος.
Εννοείται ότι με τον ίδιο τρόπο επικοινωνώ με όλους, ενήλικες και παιδιά!
Σε προτρέπω λοιπόν, να αφήσεις τον παλιό τρόπο και σε προσκαλώ να δοκιμάσεις τον νέο και πλέον αποτελεσματικό, για να δεις στην πράξη ότι οι κρίσεις και οι κλυδωνισμοί σε μια σχέση είναι δυνατόν να μας φέρουν πιο κοντά, σε πλαίσια πιο ζεστά και ανθρώπινα που εμείς οι ίδιοι έχουμε τη δύναμη να δημιουργήσουμε κάθε φορά κι αυτή η δύναμη είναι η ουσιαστική και αυθεντική επικοινωνία!
Φωτογραφία από <a href=”https://pixabay.com/el/users/bellahu123-10783290/?utm_source=link-attribution&utm_medium=referral&utm_campaign=image&utm_content=5584580“>Bella H.</a> από το <a href=”https://pixabay.com/el/?utm_source=link-attribution&utm_medium=referral&utm_campaign=image&utm_content=5584580“>Pixabay</a>